Θεωρείται θεραπεία εκλογής σε διαταραχές πρόσληψης τροφής με ή χωρίς ατομική ψυχοθεραπεία, στις καταχρήσεις και στις ενδοοικογενειακές συγκρούσεις. Η οικογένεια μπορεί σε ασφαλές πλαίσιο να επικοινωνεί ουσιαστικά καθιστώντας σιγά – σιγά μη-απαραίτητη την παρουσία του συμπτώματος ως εξισορροπητικό παράγοντα για τη λειτουργία και τη διατήρησή της.